Պատմություն

Հայաստանում Իտալիայի առաջին դեսպանը եղել է Ջակոմո Գուերինին՝ Առաջին աշխարհամարտին հաջորդած ժամանակահատվածից մինչև Հայաստանի՝ Խորհրդային Միության մաս կազմելը։ Իտալիայի և Հայաստանի միջև դիվանագիտական հարաբերությունները վերահաստատվել են Խորհրդային Միության փլուզումից հետո՝ 1993 թ․ մայիսի 12-ին։

Այդ ժամանակից ի վեր միմյանց հաջորդել են 10 դեսպաններ, որոնցից երեքի նստավայրը եղել է Մոսկվայում, իսկ մյուսներինը (Երևանում դեսպանության բացումից հետո)՝ Հայաստանում․

Ֆեդերիկո ԴԻ ՌՈԲԵՐՏՈ (նստավայրը Մոսկվայում) - 1993 թ․ մայիսի 12-ից

Էմանուելե ՍԿԱՄԱԿԱ (նստավայրը Մոսկվայում) - 1996 թ փետրվարի 1-ից

Ջանկարլո ԱՐԱԳՈՆԱ (նստավայրը Մոսկվայում) - 1999 թ․ հունիսի 22-ից

Պաոլա Անդրեա ՏՐԱԲԱԼՑԱ - 2000 թ․ սեպտեմբերի 8 - 2003 թ․ ապրիլի 29

Մարկո ԿԼԵՄԵՆՏԵ - 2003 թ․ հունիսի 21 - 2007 թ․ փետրվարի 18

Մասիմո ԼԱՎԵՑՑՈ ԿԱՍԻՆԵԼԼԻ - 2007 թ․ մարտի 15 - 2009 թ․ հունիսի 12

Բրունո ՍԿԱՊԻՆԻ - 2009 թ․ հունիս 15 - 2013 թ․ նոյեմբերի 24

Ջովաննի ՌԻՉՈՒԼԼԻ - 2013 թ․ նոյեմբերի 25 - 2018 թ․ մարտի 25

Վինչենցո ԴԵԼ ՄՈՆԱԿՈ - 2018 մարտի 26 - 2020 թ․ նոյեմբերի 10

2021 թ․ մայիսի 18-ից դեսպանը Ալֆոնսո ԴԻ ՌԻԶՈՆ է